No extremo suroeste da provincia de Pontevedra, a comarca do Baixo Miño conforma un destino turístico completo, cunha variada oferta de lecer e recunchos de grande valor paisaxístico e patrimonial. Cada unha destas localidades do sur de Galicia caracterízase por unha combinación de paisaxes de litoral, río e montaña, albergando tamén algúns dos maiores tesouros culturais e históricos da provincia.

Á beira do río Miño, no concello de Tomiño, a Fortaleza de San Lorenzo de Goián—incluída no sistema fronteirizo Goián-Vila Nova de Cerveira—representa un dos vestixios mellor conservados do pasado de A Raia. Esta fortificación foi erguida orixinariamente para defender este límite natural entre Galicia e Portugal, concretamente durante os conflitos armados da Guerra da Restauração portuguesa.

A historia deste bastión na localidade de Tomiño remóntase ao ano 1663, cando Goián foi invadido polas tropas portuguesas que ocupaban un antigo recinto coñecido como Fortín da Barca. Tan só uns anos despois, en 1668, o pobo sería abandonado tras a sinatura do Tratado de Paz de Lisboa. Como resultado deste feito, por orde directa de Mariana de Austria, ordenouse a construción da actual fortaleza de San Lorenzo de Goián para manter o control da praza de Vila Nova de Cerveira e de toda a poboación que se atopaba no seu fronte.

En apariencia, este característico forte conserva aínda a súa estrutura en forma de estrela, construída arredor do século XVII. Pola súa banda, o recinto en xeral foi protexido pola lei do Patrimonio Histórico Español dende 1949. A planta principal da fortificación ten forma rectangular, con catro baluartes nos recunchos e as súas correspondentes garitas.